اباء حسين ( ع ) از بيراهه رفتن
در " نفس المهموم " است ( ص 40 ) : فقال له اهل بيته : لو تنكبت
الطريق الا عظم كما فعل ابن الزبير كيلا يلحقك الطلب ، فقال : « لا والله
لا افارقه حتی يقضی الله ما هو قاض » ( 1 ) .
اين هم يك نمونه است از روح شجاعت و فروسيت و مردانگی اسد اللهی .
ابن زياد بعد از تنها ماندن مسلم تصميم گرفت نماز را در مسجد بخواند .
گفت : " برئت الذمة من رجل من الشرطة و العرفاء و المناكب - رؤوس
العرفاء - و المقاتلة صلی العشاء الا فی المسجد ( 2 ) .
معنای " مقاتل " سرباز است ، شرطه و شرطی كه
جمعش شرط است : و هم الطائفة من خيار أعوان الولاش و فی زماننا هم رؤساء
الضابطة ( منجد ) . " عرفاء " جمع عريف است : القيم بأمر القوم . ( 1
) مناكب جمع منكب است به معنای عريف ، و در اينجا رؤساء آنها مراد
است